18 czerwca w Sali Wielkiej Zamku Królewskiego w Warszawie odbyła się uroczystość nadania tytułu doktora honoris causa, wręczenia listów gratulacyjnych nowym profesorom oraz promocji doktorów habilitowanych i doktorów nauk I Wydziału Lekarskiego z roku akademickiego 2018/2019. W uroczystości uczestniczyły władze rektorskie i dziekańskie, członkowie Rady I Wydziału Lekarskiego, promotor w postępowaniu o nadanie prof. Piotrowi Kasprzakowi godności Doktora Honoris Causa – prof. Sławomir Nazarewski – Kierownik Katedry i Kliniki Chirurgii Ogólnej, Naczyniowej i Transplantacyjnej, członkowie społeczności akademickiej Uczelni oraz zaproszeni goście. W tym wyjątkowym dniu Bohaterom Uroczystości towarzyszyły również rodziny i bliscy.
Grono doktorów honoris causa Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego powiększyło się o kolejną wybitną postać. Warszawski Uniwersytet Medyczny na wniosek I Wydziału Lekarskiego WUM postanowił uhonorować tą najwyższą akademicką godnością prof. Piotra Kasprzaka z Uniwersytetu w Ratyzbonie za wybitne osiągnięcia naukowe, dydaktyczne i kliniczne o wymiarze światowym w dziedzinie chirurgii naczyniowej oraz ogromny wkład w rozwój tej specjalizacji w Warszawskim Uniwersytecie Medycznym.
JM Rektor prof. Mirosław Wielgoś zwrócił się do prof. Piotra Kasprzaka słowami: „Dostojny Panie Profesorze, jesteśmy zaszczyceni, że jest Pan Profesor dzisiaj z nami! Podziwiamy dokonania Pana Profesora i dziękujemy za wszystko, co uczynił Pan dla medycyny, dla naszej Uczelni i ludzi z nią związanych. Jest Pan Profesor ze wszech miar osobą wyjątkową i z radością witamy Pana jako 75. Doktora Honorowego naszej Uczelni. Kłaniamy się nisko Panie Profesorze i dziękujemy, że WUM ma tak wspaniałego Ambasadora!”
Po odebraniu zaszczytnego tytułu nowy Doktor Honoris Causa wygłosił okolicznościowe przemówienie w którym mówił, m.in. „Patrząc w przyszłość, życzę wszystkim tu zgromadzonym, a przede wszystkim najmłodszym adeptom sztuki lekarskiej, po pierwsze – ciekawości w ich dalszej drodze zawodowej. Bądźcie zawsze otwarci na nowe wyzwania, a jednocześnie uczciwi i szczerzy. Idźcie prostą drogą i podejmujcie decyzje z przekonania, a nie z pobudek koniunkturalnych. Jest to najlepsza metoda osiągnięcia zadowolenia z pracy. Wczoraj byliście uczniami, dzisiaj jesteście kolegami a już niedługo sami będziecie nauczycielami. Nie zapominajcie jednak, że mimo wzrastającej wiedzy i postępującego doświadczenia, uczymy się przez całe życie. Uczestnicząc w kongresach naukowych lub odwiedzając inne ośrodki zawsze macie szansę zobaczyć coś nowego. Szanujcie godność pacjentów, którzy powierzają Wam coś najcenniejszego – swoje zdrowie i życie. W swoim działaniu miejcie na celu głównie ich dobro. Szanujcie ich prawa oraz oszczędzajcie im niepotrzebnych cierpień. A jeżeli zdarzy się Wam być w sytuacji, w której macie trudności z postawieniem rozpoznania to mam tylko jedną radę. W trudnej sytuacji klinicznej, aby uniknąć przykrych niespodzianek, analizujcie wszystko to co jest statystycznie najbardziej prawdopodobne, a obserwując przypadek tzw. książkowy myślcie także o rzadkich jednostkach chorobowych. Często pomaga przeprowadzanie wywiadów tak długo, aż chory sam nam podpowie rozpoznanie. Nie zapominajcie, że mimo wszystkich nowoczesnych, zaawansowanych technologicznie badań dodatkowych, rozmowy z pacjentem i badania przedmiotowego nie da się niczym zastąpić. Natłok informacji, które nas przytłaczają, pośpiech i zbytnia powierzchowność są chyba w dzisiejszych czasach największymi wrogami sukcesu. Nie zapominajcie, że trzeba się czasami zatrzymać i przemyśleć nasze codzienne działania, wyciągając wnioski i okresowo poprawiając obrany kurs”.
Serdecznie gratulujemy Panie Profesorze!!!
Zarząd PTCHN